Behoudtaal is niet eng!

Behoudtaal is niet eng

Behoudtaal is NIET ENG!

“Het is me gelukt om de behoudtaal te negeren.”
“Ik ben steeds heel actief weggegaan van de behoudtaal.”

Dit soort reacties hoor ik wel eens in trainingen, als ik vraag hoe oefengesprekken gelopen zijn.
Ik schrok hiervan… en waarom? Nou, behoudtaal hoef je niet te negeren… sterker nog je WIL deze niet negeren. En je wil er ook niet per se steeds van weggaan, want behoudtaal is niet eng.

Maar waarom dan niet?
Het klopt zeker dat als je teveel aandacht besteed aan behoudtaal, de verandertaal geen kans krijgt om te groeien. En de ambivalentie wip niet kan uitslaan naar motivatie voor het veranderen van gedrag.

Maar als je te weinig aandacht hebt voor behoudtaal, dan voelt de ander zich waarschijnlijk niet voldoende gehoord.

Het resultaat kan zijn:

  • Dat de ander niet graag met je verder praat, dus niet meer het achterste van zijn tong laat zien. Hij voelt welke kant je hem op wil ‘sturen’ en niemand wil zich gedwongen voelen om te veranderen.
  • Dat de behoudtaal terug blijft komen (uitgesproken wordt), omdat iemand het gevoel heeft dat je het nog niet voldoende hebt gehoord. En dus blijft hij ook die kant herhalen zolang je deze niet voldoende erkent.
  • Dat de ander inderdaad veel motivatie lijkt te hebben voor het veranderen van gedrag, omdat je enkel nog verandertaal hoort. Hij stopt met het aangeven van de behoudkant omdat hij merkt dat je er ‘toch’ niet naar luistert. Jij gaat door naar het proces van plannen en denkt dat jullie goed vooruit zijn gekomen samen. Echter doordat de ander niet de ruimte voelde om ook de behoudkant te vertellen, zal deze mogelijk ergens blijven sudderen van binnen en later (bijvoorbeeld bij een tegenslag bij het uitvoeren van het plan) weer oppoppen.

Allemaal effecten die je liever niet wil, toch?

Behoudtaal is dus niet eng…
Behoudtaal mag er zijn! Behoudtaal is een onderdeel van ambivalentie en het hoort erbij!

Als iemand twijfelt over het veranderen van gedrag zitten zowel voor- als nadelen aan veranderen EN er zitten voor- en nadelen aan het behouden van het huidige gedag.

Als er geen behoudtaal meer was, dan was iemand niet ambivalent en was hij waarschijnlijk al bezig met het veranderen van het gedrag.

Dus eigenlijk is behoudtaal alleen maar een teken dat je de ander kunt ‘helpen’ om deze ambivalentie goed te onderzoeken en later samen ‘op te lossen’.

Wat wil je wel doen als coach/ begeleider/ hulpverlener?
Neem de mantra in je hoofd dat die behoudtaal dus niet eng is en:

  1. Luister een tijdje zonder angst, en vol vertrouwen, naar de behoudkant.
    Laat de ander vertellen wat hij wil vertellen en volg.
    Wat levert het huidige gedrag op? En wat maakt veranderen nou zo lastig?
  2. Erken de emoties die hierbij komen kijken. Want veranderen is nou eenmaal lastig, kost tijd en moeite!
    Laat deze emoties er zijn en geef ze terug aan de ander om te laten merken dat je hem echt begrijpt.
  1. Probeer het tempo van de ander te vinden. Ga niet sturen/ duwen of trekken richting veranderen van gedrag.
    Ga liever te langzaam, dan zal de ander wel laten weten wanneer het tijd is om ook te kijken naar de andere kant van de ambivalentie. Dit zul je merken doordat hij zelf met verandertaal naar voren zal komen.Bijvoorbeeld:
    “Ja, het is inderdaad echt niet makkelijk om te stoppen met roken… maar ja ik kan zo ook niet de rest van mijn leven doorgaan.” Of
    “Tja, snoepen voelt dan inderdaad prettig op korte termijn, maar ja op lange termijn zit ik steeds minder lekker in mijn fysieke velletje…”
  1. Pak dan pak je het ‘haakje’ van verandertaal op en vraag je daarop door, door bijvoorbeeld te vragen om over die andere kant ook wat meer uit te weiden: “Vertel eens, waar krijg je dan precies last van als je niet verandert?”
  1. Vanaf dat moment is het inderdaad wel beter om de behoudtaal die dan nog naar boven komt te ‘verzachten’. Je vraagt er niet meer specifiek naar, maar als het er toch nog even is wil je het niet ontwijken of negeren.
    Hoor het kort aan en buig het om door bijvoorbeeld een dubbelzijdige reflectie te geven waarbij je begint met de behoudkant. Of door te herkaderen van hetgeen gezegd wordt.Bijvoorbeeld:
    “Ja ik zou echt graag willen stoppen met roken… maar ja, ik heb het wel al 100 keer tevergeefs geprobeerd…”
    Coach: “Je hebt het al 100 keer geprobeerd en geeft aan dat je nu op het punt staat om het voor de 101 ste keer te proberen. Je hebt nog niet opgegeven en hebt al van alles geleerd over wat voor jou wel / niet werkt bij het stoppen.”

 

Veel plezier met afremmen in jouw gesprekken en de behoudtaal te omarmen, want behoudtaal is niet eng 😉

Wil jij weer eens actief aan de slag met MGV, je skills verdiepen of verbeteren?
Weet je het verschil tussen verandertaal en behoudtaal wel, en wil je minder technisch maar juist meer vanuit je spirit hiermee verder gaan oefenen?

Overweeg dan zeker deelname aan bijvoorbeeld een verdiepingstraining.