Ben jij ook soms te snel tevreden?

Besteed jij voldoende aandacht aan het praten over verandering? Nog voordat je aan het plan begint?

Vraag jij je ook wel eens af waarom iemand nou niet ‘gewoon’ doet wat hij zegt? Hij lijkt gemotiveerd om iets te veranderen (aan zijn gedrag) en toch lukt het maar niet.

Of hij zegt dat hij iets wil veranderen, maar als het puntje bij paaltje komt krabbelt hij terug met allerlei ‘smoesjes’.

Mogelijk ga jíj te snel…. Waarschijnlijk ga jij te snel door naar het plannen van de verandering, naar het ‘hoe gaan we het aanpakken?’. Maar voordat er echt iets verandert moet de ander voldoende motivatie hebben om dit aan te pakken en vooral ook vol te houden. Besteed jij voldoende aandacht aan het ‘praten over verandering’? Aan het vergroten van de motivatie om de kans van slagen van het plan van verandering te vergroten?

Iemands motivatie kun je naar boven halen door te praten over de verandering. Dit is binnen Motiverende Gespreksvoering (MGV) het proces vóór we een plan gaan maken.

Praten over waarom hij WIL veranderen, maar ook waarom hij denkt dat hij KAN veranderen en waarom het NU moet en niet over een tijdje. Mensen komen nl. pas echt in beweging als ze het willen, denken dat ze het kunnen, ze voldoende redenen ervoor hebben en als ze er klaar voor zijn. Als één van deze ontbreekt dan kun je eigenlijk nog niet aan een plan beginnen, want dan is de kans van slagen niet zo groot.

Toch zijn we als coach/ begeleider of manager geneigd om dit proces van ‘het praten over’, over te slaan of snel voorbij te gaan en door te gaan naar actie. Met als gevolg dat de verandering niet lukt en jij je steeds afvraagt waarom niet.

Tijdens de trainingen MGV oefenen we met verschillende vragen die je kunt stellen om dit ‘praten over verandering’ goed vorm te geven. De vragen stellen is het begin, maar uitweiden over het antwoord is net zo belangrijk.

Wat we merken is dat de ander (of cliënt/ klant) namelijk best een antwoord heeft op deze vragen. Hier hebben ze wellicht al eens over gepraat of al eens over nagedacht. De antwoorden die ze nog niet (bewust) wisten liggen echter iets dieper verstopt.

Om deze naar boven te halen zul je niet te snel tevreden moeten zijn en door moeten vragen naar “Wat nog meer?” En dit soms wel meer dan één keer!

Bijvoorbeeld:
“Wat zijn voor jou redenen om te veranderen?”
“Oké, en wat zijn nog meer redenen om te veranderen?”
“Dus dit zijn een aantal redenen, zijn er nog meer?”
“(samenvatting), is er nog meer?”

Eigenlijk kun je deze blijven stellen totdat de ander zegt. “Dat is het wel denk ik.”
Mijn tip aan iedereen in de training:

Als je denkt dat je het snapt/ weet, vraag dan nog minimaal één keer door!
Ben niet te snel tevreden met het antwoord en stel je nieuwsgierig op. Vraag door tot je de onderste steen boven hebt!

Een andere goede vraag die je best een aantal keer mag stellen is: “Vertel?”

Iemand geeft een (kort) antwoord bijvoorbeeld “Beweging is belangrijk voor mij om gezond te blijven.” Als coach zou je dit meteen voor waar aan kunnen nemen, omdat je het begrijpt, omdat je het zelf ook zo vindt of omdat je denkt dat hier geen vragen over te stellen zijn omdat het duidelijk is.

Vraag eens een keer door met “Vertel?” of “Vertel daar eens iets (meer) over?”

De ander gaat het toelichten en je zult merken dat ze al pratende op een aantal dingen komen die ze daarvoor niet meteen in gedachten hadden. Daarnaast hoort hij/zij zichzelf dit allemaal hardop zeggen en alles wat de ander zelf zegt wordt meer waard.

Win-win dus om lekker door te vragen, ook al denk je dat je het wel snapt! 

N.B. En wissel dit natuurlijk af met je andere gesprekstechnieken om er geen onprettig vragenvuur van te maken.

Wat denk je dat er gebeurd als je dit gaat toepassen in jouw gesprekken???
Vertel, hoezo denk je dat? En wat nog meer? 😉

En als het dan stil is, geef de ander vooral ook de ruimte om na te denken.
Want dit is juist het moment dat er antwoorden gaan komen die de ander nog niet wist, die iets verder weg lagen.

Als je deze vragen op al die motivatie gebieden stelt (WILLEN, KUNNEN, REDENEN, NOODZAAK om te veranderen), zul je merken dat er motivatie ontstaat.
En je zult merken dat de ander zelf langzaamaan zal beginnen over het plan en over de mogelijkheden voor eerste stapjes.

Als dat gebeurt dan weet je dat jij voldoende tijd hebt genomen in dit belangrijke proces van ‘praten over verandering’ en dat je langzaamaan kunt gaan praten over het plan.

Veel plezier en succes met je gesprekken!

Wil je meer weten? Mogelijk is een basistraining MGV iets voor jou? Kijk hier voor meer info!
Heb je een andere vraag, vul dan onderstaand contactformulier in.

Motiverend informeren of advies geven bestaat!

Hoe je informatie of advies op een goede manier kunt geven. Prettig voor beiden en het vergroot de kans dat het daadwerkelijk aangenomen wordt.

Bij deze weer een blog voor jou. Deze keer met wat informatie over een specifieke techniek van Motiverende Gespreksvoering, namelijk ‘Informatie en advies geven met toestemming’.
Jij kunt er natuurlijk zelf voor kiezen of je deze blog wel of niet leest. Daarnaast ben jij zelf hier op de website terecht gekomen en dus waarschijnlijk ook op zoek naar informatie.

Belangrijke details als het gaat om informatie of advies geven:

  • het feit dat jij je autonomie bewaart door te kiezen óf en wanneer je deze info leest
  • én het feit dat ik jou deze informatie niet opdring

MAAR herken je ook dat je soms óngevraagd advies krijgt en dat dat niet prettig is (door bekenden bijvoorbeeld)? Of geef je zelf misschien ook af en toe (of vaak) een advies aan iemand die daar mogelijk niet om gevraagd heeft???
Ennnnn…. hoor je wel eens “zo werkt dat voor mij niet..” of “jij hebt makkelijk praten..”?
Dan is deze blog mogelijk wel interessant voor jou! Vind je het goed als ik je daar eens iets meer over vertel? Lees dan vooral verder…

Advies of informatie die té direct en zonder toestemming wordt gegeven (ook wel ongevraagd advies genoemd) is vaak goed bedoeld, maar roept meestal weerstand op bij de ander.
Waarom? Omdat autonomie een heel belangrijke behoefte is van iedereen.

Dus zodra je informatie of advies gaat ‘opdringen’ voelen mensen zich ‘gedwongen om het aan te nemen’ en dat roept weerstand op.
Of wanneer het woord ‘moet’ erin voorkomt zoals bijvoorbeeld bij “Weet je wat jij eens moet proberen…” of “Je moet … doen.”
Ook al is je informatie of advies nog zo goed, het komt niet meer binnen. Het beschermen van de autonomie is belangrijker dan de inhoud van je boodschap.

Maar wat wil je dan doen als je een goed advies
of belangrijke informatie hebt???

In dit filmpje laat ik je zien hoe het ook kan, middels 4 concrete stappen. En oh ja, we beginnen nog even met hoe het dus NIET werkt 😉

Ik ben benieuwd op welke manier het iets kan toevoegen aan de manier waarop jij nu informatie of advies geeft?! Veel (oefen)plezier!

Wil je meer leren over Motiverende Gespreksvoering?

Goede vraag eigenlijk…

 

“Waar kom je vandaan?”
“Hoeveel rook je?”
“Wat is je favoriete sport?”

Open vragen, een belangrijk onderdeel van (Motiverende) Gespreksvoering. Iedereen roept altijd “Dat kan ik wel!” en “Ik weet wel wat open vragen zijn!”

Maar is dat zo? Stel je goede open vragen? En wat zijn eigenlijk goede open vragen? En waarom is dat zo belangrijk in je werk als coach/ begeleider?

 

Ja, we kennen dat verhaal van die billen op een hekje wel 😉

De vier W’s van Wie, Wat, Waar en Waarom. Die laatste is overigens in de loop der jaren vervangen door ‘Wat maakt dat’ omdat dat minder oordelend klinkt. Logisch én gelukkig ook met een W….
En als hekje de H van Hoe.

Maar als een vraag met één van deze woorden begint, is het dan altijd een open vraag?

De vragen waar ik mee begon, beginnen met een W of een H en tóch zijn het gesloten vragen. Het zijn vragen waar maar 1 antwoord op mogelijk is en dus gesloten. Een open vraag, biedt ruimte voor een open (breed) antwoord. Een gesloten vraag doet dat niet. Dat is het verschil!

Is dat erg? Dat ligt aan je doel…

Wil je informatie, dan dient een gesloten vraag nl. prima dit doel.

Maar wil je de ander aan het denken zetten, wil je de ander op zoek laten gaan naar de antwoorden binnen in zichzelf, wil je dat degene tegenover je aan het werk is? Dán zijn open vragen juist heel nuttig en doelgericht.

Jij stelt de vraag en de ander moet aan het werk. Heerlijk toch, zoals het hoort. En dan stel je dus blijkbaar een goede open vraag.

En nog belangrijker: ben niet te snel tevreden met het antwoord. Als iemand een antwoord heeft gegeven op jouw vraag, vraag dan ook eens door.
Bijvoorbeeld met de vraag: “Leg eens uit?” of de gouden vraag die ik vaak stel “En wat nog meer?”

Het gevolg van deze (vervolg) open vragen is dat men verder gaat ‘zoeken’ naar de antwoorden. En dat men ook meer zal ‘vinden’ dan de antwoorden die als eerste in die persoon opkwamen en dus al wist. Men ‘ontdekt’ meer over zichzelf door de vragen die jij stelt.
Het is iemands proces waar jij diegene bij begeleidt.

Als je vragen inzicht als gevolg hebben,
dàn zijn het dus goede open vragen!

 

En natuurlijk is er meer nodig dan alleen vragen stellen, maar jullie avontuur begint daar wel!

Een aantal voorbeelden van goede open vragen bij het ontlokken van motivatie zijn:

  • “Wat zou je graag anders willen zien (in je leven of op het gebied waar je nu over praat)?”
  • “Hoe belangrijk is die verandering voor je? (Vertel.. Hoezo?)”
  • “Waar baal je van t.a.v. het roken?”
  • “Stel je zou meer gaan bewegen, wat zou het je opleveren?”
  • “Welke oplossingen heb je zelf al bedacht hiervoor? En wat zou je nog meer kunnen bedenken?”
  • “Welke kwaliteiten heb jij in huis die jou zouden kunnen helpen bij deze verandering?”

Deze vragen kun je (bijna) aan iedereen stellen die met motivatie worstelt.
Probeer het maar eens en laat me weten wat het resultaat is!

Wil je meer weten over de trainingen, klik dan hier

Doelgericht coachen

Je hebt zojuist een goed gesprek gehad met  je coachee, cliënt of medewerker. Het was prettig en alles wat bespreekbaar. Tóch overheerst er een gevoel van…

‘We hebben super veel besproken maar zijn we nu dichter bij het doel van deze gesprekken?’ ‘Hebben we stappen gezet?’ Of misschien zelfs een gevoel van… ‘Wat was eigenlijk het doel van dit gesprek? Of van dit contact?’

Je kunt een heel goed gesprek hebben zonder ergens uit te komen. Een gesprek zonder duidelijke focus.
Het gaat van het ene op het andere onderwerp en er is niet echt een begin en einde. Aan het eind van het gesprek had jij of de ander wellicht nog iets willen toevoegen, maar toen was de tijd (of energie) op.

Herken je dit? Ik voelde dit voorheen wel eens vaker en nog steeds is het een uitdaging om de focus in een gesprek of begeleidingstraject helder te houden.

Maar zonder doel geen richting.
En zonder richting geen resultaat.

 

Gedragsverandering gaat over verandering en motivatie. Als je iemand wil motiveren, moet je wel weten waarvoor. En als iemand iets wil veranderen moet hij wel weten wat.
Zo’n gesprek zonder focus is het zelfde als wanneer je in de auto stapt, maar niet weet wat je eindbestemming is. Je zult rondjes blijven rijden. Misschien in een prettige omgeving, maar je bereikt nooit je doel.

In coaching-land gebeurt het toch nog vaak dat een gesprek geen duidelijke focus heeft. Dit kan komen omdat er teveel onderwerpen te bespreken zijn, of doordat de coach de agenda teveel bepaalt zonder overleg, of juist de klant de agenda laat bepalen maar hiermee andere belangrijke zaken mist.

3 stijlen; volgen – gidsen – sturen

Je hebt drie verschillende gespreksstijlen nl. volgen, gidsen en sturen.

De sturende stijl vond je vroeger (nu ook al minder) terug bij bijvoorbeeld de huisarts. Jij vertelt je klacht, hij vertelt je wat je moet slikken (of doen) om er vanaf te komen; sturend.

De volgende stijl dat is die coach die heel goed luistert, je veel open vragen stelt en jou volgt in de thema’s die je aandraagt op dat moment. Klanten die heel graag vermijden om over de échte problemen te praten gooien met alle liefde en plezier zo’n rookgordijn op om je continue van de belangrijke onderwerpen weg te houden.

Ik heb wel eens van ex-collegae bij de reclassering gehoord dat de reclasseringswerker vroeger op huisbezoek ging, samen met de cliënt koffie dronk en een sigaretje rookte, een beetje kletste over van alles en nog wat en weer ging. Het strafbaar gedrag kwam misschien niet eens ter sprake. Dat was je meldplicht. Natuurlijk een goed begin om een werkrelatie op te bouwen met elkaar (hoewel dat roken wellicht beter is om te laten ;-)) maar als het daarbij blijft komen cliënten niet in beweging… En zullen ze niet veranderen…. Daar krijgen we gelukkig tegenwoordig niet meer voor betaald.

We zijn steeds meer doelgericht aan het werk. De reclasseringswerker bepaalt, samen met zijn cliënt het plan. Op welke leefgebieden gaat er waar aan gewerkt worden om recidive in de toekomst te voorkomen?

 

Motiverende Gespreksvoering is een gidsende stijl. Dat betekent dat je, nadat je de werkrelatie hebt opgebouwd, de richting gaat bepalen. Dit doe je in het tweede proces ‘focussen’.

Waar gaan we heen? Je bepaalt dit doel samen met de ander. Alleen als coach ga je er niet komen en MGV is een op samenwerking gerichte gespreksstijl. Je moet het hierover eens worden dus.

Het kan zijn dat je als coach soms eerst de agendapunten van de klant wat ruimte moet geven om uiteindelijk ook te komen tot de onderwerpen waarvan jij denkt dat ze belangrijk zijn om te bespreken om het gezamenlijke doel te behalen.

Maar hoe dan? Door bijvoorbeeld gezamenlijk een agenda te maken.

Het lijkt een open deur, maar in de trainingen die ik geef én in de praktijk blijkt dat dit toch echt lastiger is dan dat het lijkt. Omdat je wel een agenda in je hoofd hebt maar hem niet deelt met de ander en deze ergens halverwege misschien een beetje loslaat. Omdat je niet vraagt wat de ander graag zou willen bespreken of jouw agendapunten niet durf aan te dragen. Of omdat je je laat verleiden om toch bij één van de agendapunten meteen de diepte in te gaan.

 

6 stappen om focus aan te brengen in je gesprekken:

  1. Stel een duidelijk vraag aan het begin van je gesprek.
    “Waar wil je het vandaag over hebben?” of “Wanneer zou dit gesprek voor jou nuttig geweest zijn?”
  2. Noteer deze onderwerpen (op een A4 of whiteboard).
    Maak het visueel en deel de agenda met elkaar. Zo wordt de agenda iets van jullie samen, in plaats van alleen die in het hoofd van de coach.
  3. Laat je niet verleiden om de diepte in de te gaan als je nog bezig bent met de agenda, maak de agenda af.
    Mensen kunnen geneigd zijn om te zeggen:
    “Ik wil het hebben over de medicatie, ik denk niet dat deze goed werkt omdat ….”
    Aan jou de eer om te focussen door bijvoorbeeld te zeggen:
    “Je wilt het vandaag ook graag hebben over de medicatie. Ik noteer het. Zijn er nog meer zaken die op de agenda moeten volgens jou?”
  4. Pas als alles erop staat en je overeenstemming hebt over het feit dat alles erop staat (“Is dit het voor nu?”) kun je kijken waar je gaat beginnen.
    En om te prioriteren vraag eens: “Wat hiervan vind je het allerbelangrijkste (en zullen we mee beginnen)?”
  5. Voeg eventueel zelf nog iets toe aan de agenda.
    Wanneer er iets is waarvan jij denkt dat het besproken zou moeten worden, mag jij als coach natuurlijk ook jou inbreng doen. Kijk of het je lukt om MET TOESTEMMING van de ander ook iets op de agenda te krijgen.
    Bijvoorbeeld: “Zo al pratende is er nog iets dat in mij opkomt, waarvan ik denk dat we het op de agenda willen zetten. Jouw medicatie heeft mogelijk invloed op het wel of niet in slaap komen. Je vertelde al iets over problemen met slapen en wakker worden. Wat vind je ervan om jouw dag en nacht ritme eens te bespreken hier?” 
  6. Overleg over wat wel of niet haalbaar / mogelijk is.
    Als het heel veel is, kun je vragen:
    “Wat hiervan zullen we vandaag op de agenda zetten en wat de volgende keer?”
    Als het onderwerpen zijn die wellicht niet in de gesprekken met jouw besproken moeten worden, maar ergens anders, kun je ook aangeven:
    “Voor jou zijn je spanningsklachten ook iets wat je zou willen bespreken. Aangezien je daar nu over in gesprek bent met de POH is het wellicht beter om dat daar te bespreken en hier de andere zaken. Wat vind je daarvan als ik dat zo zeg?”

 

Door te focussen, maak je je gesprekken doelgericht en werk je ergens naartoe. Hierdoor kun je ook steeds de helikopterview nemen om te kijken of je nog op koers zit en kun je bijsturen waar nodig.
Natuurlijk kun je gaandeweg tot de conclusie komen dat je nog iets miste op de agenda of dat iets anders prioriteit heeft. De focus is geen statisch iets, je kunt samen bewust kiezen om van koers te veranderen. Maar dan doe je het bewust en dus met een doel voor ogen.

 

Ter voorbereiding op het derde proces ‘Ontlokken verandertaal’

Het proces van focus aanbrengen (weten waar we over gaan praten én wat de veranderrichting is), is een noodzakelijk stap om überhaupt verder te kunnen. Want als je weet waar (en op welke gebieden) iemand heen wil, DAN weet je waar de verandertaal en motivatie wel of niet is.
Als de focus er is kun je per onderwerp de diepte in, en motivatie gaan vergroten.

Als de focus er niet is, kún je dus hélemaal niet gidsen als coach, begeleider of manager. Er blijf je vaak bij een prettig gesprek met weinig resultaat…

Wil je meer weten over verandertaal of motivatie vergroten? Of over het focussen of één van de andere processen binnen Motiverende Gespreksvoering?
Lees dat zeker nog even verder hier op de website of meld je aan voor een basiscursus Motiverende Gespreksvoering.

Als laatste een mooi verhaal uit eigen werk, over focus.

Toen ik ooit een training gaf in de vrouwengevangenis met 6 dames probeerde ik steeds te focussen door het programma van die bijeenkomst te volgen. Ik liet het programma echter steeds los, omdat er zoveel te klagen was over de gang van zaken in de gevangenis. Ik wist de focus niet te herpakken en kwam steeds niet toe aan het inhoudelijke stuk van die bijeenkomst.

Na 3 bijeenkomsten begonnen er een paar dames te klagen. Ze wilden niet meer naar de training komen want het was toch alleen maar geklaag. Ze hadden niet het gevoel dat ze verder kwamen.

En natuurlijk had ik dat ook niet. Dat kwam omdat ik steeds het programma ondergeschikt maakte aan wat zij inbrachten. Ik was alleen maar aan het volgen. Op deze manier bleven we in cirkeltjes draaien en kwamen we inderdaad niet vooruit.

Wat ik toen gedaan heb, is terug die focus aanbrengen. Mijn rol ook als trainers (of coach) als je het mij vraagt. Ik heb dat gedaan door te gaan gidsen.
Een programma te maken voor die bijeenkomst én die ook te delen door middel van een flap- over met het programma getekend erop. Ik nam het programma bij aanvang van de bijeenkomst door en vroeg of er nog aanvullingen waren/ of dingen die zij misten bij het programma.
Wanneer we samen akkoord hadden voor het programma, greep ik er geregeld naar terug. We hadden afgesproken maximaal 15 minuutjes ‘rondje ruis’ (in dit geval klagen ;-)) te doen en daarna te stoppen en naar het volgende programma onderdeel te gaan.
Door het programma te delen en er samen steeds naar terug te grijpen, lukt het om focus aan te brengen en de inhoud uiteindelijk in te gaan.

Wauw, wat een verademing! Na de eerste keer op deze manier gaven ze al aan dat ze “aan deze bijeenkomst écht iets hadden gehad…”

Het is dus niet alleen voor jezelf als coach, begeleider of manager fijn… je bent het volgens mij ook ‘verplicht’ aan de mensen met wie jij gesprekken hebt om ervoor te zorgen dat ze er uiteindelijk ook echt iets aan hebben!

 

Hoe breng jij focus aan in je gesprekken?

 

Wil je meer weten over de basistraining Motiverende Gespreksvoering?

Motiverende Gespreksvoering leren doet pijn…

Ben jij aan het stoeien met je nieuwe gespreksvaardigheden en voelt het niet helemaal écht of oprecht? Ben je meer in je hoofd bezig met ‘wat moet ik nu zeggen om een goede reflectie te geven?’ dan dat je naar de ander luistert?

En ben je opeens aan het stotteren, waar je voorheen je vraag of antwoord wel klaar had?

 

Wees gerust, het hoort erbij! Als je iets nieuws gaat leren, zoals Motiverende Gespreksvoering, kost dat wat kruim. Je gaat weer nadenken over wat je zegt, wanneer en waarom. Hierdoor gaat de souplesse er wel even vanaf.

Vaak hebben mensen bij het begin van de training het gevoel alleen maar slechter te zijn gaan luisteren. Logisch dat als je iets nieuws leert, het vaak begint als trucje. Totdat je het eigen hebt gemaakt… Ik zeg dus altijd ‘Motiverende Gespreksvooering leren doet een beetje pijn’.

Máár als je voldoende oefent wordt Motiverende Gespreksvooering een onderdeel van jou. En kom je ook weer veel beter in die basishouding. Die basishouding is natuurlijk de BASIS (vandaar ook de naam ;-)) die je wellicht even verliest als je druk bent met jezelf (en je gespreksvaardigheden) in plaats van met de ander.

Ja, die basishouding of spirit… wat is dat nu precies? De ene noemt het de SOCA, de ander de PACO. Voor mij is het hét verschil tussen echt/ oprecht en als coach een eigen agenda hebben.

“Zonder spirit ben je een trucje en techniek aan het toepassen om de techniek.”

Omdat wij mensen toch ook echt het verschil voelen tussen iemand die iets zegt en iemand die iets zegt én het meent.

Ook de technieken zoals bijvoorbeeld ‘Reflectief luisteren’, moet je even onder de knie krijgen voor het echt voelt.

In eerste instantie gaat ‘Reflectief luisteren’ over het feit dat je met JE begint, hoe diep je in die ijsberg reageert en óf dat je er een waarde van de ander aan toevoegt…

Maar als je het echt eigen hebt gemaakt, gaat het er om dat je wat je teruggeeft écht denkt te horen en te lezen tussen de regels door.

Wanneer reflectief luisteren in jouw hoofd als coach verandert van ‘ik moet nu een complexe reflectie geven op een waarde’ naar ‘wauw… ik hoor daar de waarde waarom hij hierzo mee worstelt, dat snap ik’. En je hem dán kaatst, dan heb je een prachtige reflectie te pakken.

Dát is wanneer de techniek een ‘way of living’ wordt en de spirit er (bijna) automatisch aan toegevoegd wordt.

Dussss…. Blijf oefenen met je technieken en doe dit zoveel mogelijk met je hart… Je zult merken dat Motiverende Gespreksvooering je steeds minder ‘moeite’ kost en je weer meer met de ander bezig kunt zijn, terwijl je deze op een prettige en natuurlijke manier gidst naar verandering.

 

Klinkt dit proces zoals omschreven als iets voor jou, om even buiten je comfort zone te gaan leren? Meld je dan aan voor de basistraining en ik beloof dat het een beetje pijn zal doen, waarna je groei zal ervaren 😉
De training is onder andere geaccrediteerd is door SKJ, voor 37 punten!

“Ja maar” betekent eigenlijk “Nee”

“Ja maar” betekent “Nee”. Dat zei mijn moeder vroeger al altijd tegen me. En wow wat heeft die vrouw gelijk!

 

Heb je ook wel eens dat je je coachee / cliënt probeert te helpen en dat hij/ zij in een soort van “ja maar” refrein terecht komt? Dat je je afvraagt hoe je dat refrein weer in een couplet verandert? Dat het eigenlijk alleen maar meer lijkt alsof je advies niet ter harte wordt genomen  en dat het gesprek je steeds meer energie kost. Zoveel dat je uiteindelijk denkt “dan moet je het zelf maar weten…het is jouw probleem niet de mijne…”.

Als de ander in herhaling blijft vallen, ben jij dat waarschijnlijk ook. In ieder geval heb je blijkbaar nog niet goed geluisterd naar dit liedje, want geloof me… Vaak roep jij door je vragen / opmerkingen onbewust juist dit refrein op.

Ben jij ook benieuwd naar wat je kunt doen om van refrein naar couplet te gaan? En hoe ik door schade en schande wijs ben geworden? Lees dan verder…

Natuurlijk niet altijd ligt het aan ons als we “ja maar” horen.
En tegelijkertijd is “ja maar” toch ook vaak een reactie op wat er gezegd wordt.

Let eens op als je “ja maar” hoort of je mogelijk:

  • ongevraagd advies hebt gegeven;
  • iemand probeert te overtuigen van dit advies;
  • het probleem van de ander misschien een beetje van tafel probeert te vegen (“Maak je maar geen zorgen, het komt allemaal wel goed.” Of “Zo’n groot probleem is het toch niet, het is makkelijk op te lossen.”)
  • óf je misschien op een andere manier niet heel goed aan het luisteren bent (“Ja, dat snap ik maar dat hoort nu eenmaal bij veranderen.” ”Ja dat snap ik, maar zo werkt het hier nu eenmaal, daar kan ik ook niks aan doen.”)

Het “Ja maar” van je coachee / cliënt is dan een verzoek om begrip, om gehoord te worden of om te stoppen met het geven van ongevraagde (vaak goedbedoelde) adviezen.

Ja maar Miranda,
wat kan ik dan nu het beste doen? 

 

Vraag jij je nu natuurlijk af 😉 Ik heb wel een idee, wil je het horen? Lees dan vooral verder.
(Hiermee wordt mijn mogelijke ongevraagde advies dus gevraagd)

Mijn tip: Stop met wat je aan het doen bent en begin met luisteren. Zoek de leuning van je stoel en toon oprechte interesse. Begin met luisteren naar de ander. Stel daarna de juiste vragen. Vragen die vragen naar waarom verandering voor die persoon belangrijk is en laat jouw advies over het ‘hoe’ nog even achterwege.

Mocht je écht een goed advies hebben, mag je dat natuurlijk geven. Maar let op!

Pas nadat je:

  1. Eerst voldoende hebt doorgevraagd naar wat diegene zelf al bedacht / gedaan heeft.
  2. EN pas nadat je hebt gevraagd of die ander eigenlijk wel op jouw advies zit te wachten.

Twee belangrijke stappen die ervoor zorgen dat je advies uiteindelijk ook ter harte genomen kan worden.

 

Een eigen voorbeeld (bij de reclassering), voordat ik MGV kende:

Cliënt: “Ik weet gewoon niet hoe ik moet stoppen met het plegen van delicten, ik heb nooit iets anders geleerd!”

Miranda: “Wij geven vanuit de reclassering trainingen om te leren hoe je kunt stoppen met het plegen van delicten en hoe je het leven op de rit kunt krijgen. Je zit hier nu toch (in de gevangenis) en je hebt toch tijd. Ik weet zeker dat je er veel aan zult hebben!”

Cliënt: “Ja, dat zal wel maar ik denk niet dat ik nog iets kan leren. En wie zijn jullie eigenlijk, hebben jullie wel eens vast gezeten? Ik denk niet dat zo’n training mij iets kan bieden.”

Miranda: “Nee ik heb nooit vast gezeten, maar ik werk hier al heel lang. We hebben al veel mensen deze training gegeven en het werkt. Je kunt het toch gewoon eens proberen, je hebt niks te verliezen.”

Cliënt: “Ja misschien werkt het voor anderen, maar niet voor mij. Ik heb er echt geen zin in!”

Miranda: “En je leert ook veel van elkaar in zo’n groep… dus niet alleen van de trainers.”

Cliënt: “Ja, maar daar heb ik helemaal geen behoefte aan! Ik ben niet zo’n groepsmens…”

 

Deze strijd heb ik, toen ik Motiverende Gespreksvoering leerde kennen, gelukkig op kunnen geven.

Het kostte me veel energie en leverde weinig resultaat op. Sterker nog ik ging deze cliënten zelfs vervelend en lastig vinden! En zij mij waarschijnlijk ook.

 

Hoe het gesprek ook had kunnen lopen, wanneer ik Motiverende Gespreksvoering toepas:

Cliënt: “Ik weet gewoon niet hoe ik moet stoppen met het plegen van delicten, ik heb nooit iets anders geleerd!”

Miranda: “Je bent bang dat het je niet gaan lukken om te stoppen met het plegen van delicten.” (begrip tonen en luisteren)

Cliënt: “Ja! Weet je, ik wil het wel…. Maar ik ben ook bang dat het weer een mislukte poging wordt. Ik heb het al vaker geprobeerd.”

Miranda: “Je vindt het spannend en toch wil je graag anders. Wat heb je allemaal al geprobeerd?” (Begrip én vragen naar wat hij al zelf al bedacht had / gedaan heeft)

Cliënt: “Nou, ik heb al eens vaker een baan gehad, maar dat houd ik meestal maar even vol en dan ga ik met ruzie weg. Ik heb ook al eens afspraken gemaakt met mijn toenmalige vriendin dat ik me rustig zou houden, maar dat lukte ook maar kort. Gewoon omdat ik dan toch in mijn hoofd alweer plannen bedacht…”

Miranda: “Je hebt al een aantal dingen geprobeerd, die tijdelijk hebben gewerkt. En je zou er deze keer graag een geslaagde poging van maken. Ik heb nog wel een idee wat hier mogelijk een bijdrage aan zou kunnen leveren, zal ik mijn gedachten met je delen?” (Begrip, focus op de verandering en toestemming vragen voor je advies)

Cliënt: “Ja graag…”

Miranda: “Wij geven vanuit de reclassering trainingen om te leren hoe je kunt stoppen met het plegen van delicten en hoe je het leven weer op de rit kunt krijgen. Je leert hier iets over ‘de invloed van je gedachten’, ‘lange termijn denken’ en ‘welke hulpbronnen je nog meer kunt inschakelen’. Hoe klinkt dit voor jou?” (kort aanbieden advies en vragen wat dat voor de ander betekent)

Cliënt: “Boh ja lastig. Ik weet niet of ik niet te oud ben om nog veel te leren, maar het klinkt wel als iets waar ik nu mee bezig ben. En tja, ik heb nu toch tijd, nu ik vast zit… ik wil het wel eens proberen.”

 

Twee keer een gesprek, met hetzelfde onderwerp en dezelfde mensen. Maar doordat ik iets anders doe, gebeurd er ook iets anders!

Wil jij je ook echt eigen maken hoe je niet meer in een “ja maar refrein” belandt en hoe je iemand verder helpt in zijn eigen liedje van verandering? Wil jij ook leren welke invloed jij hebt op het verloop van een gesprek en de motivatie van de ander om iets aan te pakken?
Ga dan aan de slag met Motiverende Gespreksvoering bij MI time! En maak jouw werk ook leuker, makkelijker en efficiënter, net zoals ik dat heb gedaan!

Wil je meer weten over de basistraining Motiverende Gespreksvoering

Het mooie van luisteren; is horen wat er niet gezegd wordt

Één van onze belangrijke behoeften is dat we ons gehoord en begrepen voelen. Dat de ander soms even naar je luistert zonder een oplossing klaar te hebben en zonder je gevoelens van tafel te vegen. Je serieus neemt en niet alleen luistert, maar écht luistert. Zeker in een tijd van stress, spanning of angst (zoals in deze periode bij menig mensen het geval is).

Het gedicht ‘Luisteren’ van Leo Buscaglia omschrijft deze behoefte zo mooi.

Binnen Motiverende Gespreksvoering is één van de gesprekstechnieken ‘Reflectief Luisteren’.

Een techniek die laat horen dat je tussen de regels door hebt geluisterd. Dat je luistert op verschillende niveaus, niet alleen met je oren, maar ook met je ogen en je hart.

In dit filmpje geef ik een korte uitleg over ‘Reflectief Luisteren binnen MGV’.

Hoe laat jij merken dat je luistert? Hoe zou ‘Reflectief Luisteren’ daar nog iets aan toe kunnen voegen? Of doe jij al iets wat hierop lijkt, zonder dat dat je het wist?

Ik heb er onder andere voor gekozen om me aan te melden als ‘luisterend oor’ voor de mensen die het nu in deze tijd even heel hard nodig hebben. Gewoon omdat dat kan…. Waar zou jij deze kwaliteit in willen zetten?

Veel succes en plezier met oefenen en ‘luisteren’!!

Groetjes Miranda, MI Time

 

Het is zeker geen makkelijke techniek. Wil je hier meer van weten, meld je dan aan voor één van de trainingen of workshops. Deze techniek zal daar voldoende aandacht krijgen, zodat je het je écht eigen gaat maken. 

Meer weten over de basistraining Motiverende Gespreksvoering?

 

 

Hoe ellende je terugbrengt naar je waarden…

 

Volgens mij staan we, door de omstandigheden rondom Corona, allemaal (noodgedwongen) vandaag de dag weer even iets dichterbij onze waarden. Wat doe ik wel en wat doe ik niet en waarom? Wat moét en wat moét eigenlijk niet per se?

 

Hierdoor maak ik de afgelopen week keuzes waarvan ik niet dacht dat ik het kon. Hoe zit dat voor jou, heb jij iets veranderd?

Gedrag veranderen is lastig, super lastig. Maar vanaf het moment dat het je lukt om terug te gaan naar je kern (naar je waarden) lijkt het makkelijker te worden.

Zo had ik niet verwacht dat je mij ook maar één dag thuis kon houden van toffe MGV trainingen die ik gepland had met een groep enthousiaste, leergierige mensen…. Maar niks is afgelopen week minder waar geworden.

Vanaf het moment dat het besef kwam dat ik de gezondheid (van mezelf en anderen) op het spel zou zetten wanneer ik wel zou gaan trainen veranderde iets in mij. Gezondheid is toch echt ons belangrijkste goed en één van mijn kernwaarden!

Alles wat écht moest, was opeens niet zo belangrijk meer toen het ging over gezondheid. Wat hebben we nog als we niet gezond zijn?

Nu investeren (of inleveren) om straks weer samen verder te kunnen, is korte versus lange termijn.

Wanneer we focussen op deze lange termijn (deze waarden) doen we wat we écht belangrijk vinden om te doen. We blijven thuis en gaan inmiddels massaal tussen de middag wandelen, waar we normaal geen tijd voor maken tijdens kantoordagen. We zorgen meer dan ooit dat we onze vitamines binnenkrijgen en we bellen een keer extra met familie en vrienden om te checken hoe het gaat.

Een andere waarde die de afgelopen dagen voorbij komt is gezamenlijkheid. Doen we het niet voor onszelf, omdat we niet tot de risico groep behoren, dan blijven we thuis voor grootouders en anderen. We bellen vaker dan gemiddeld en meer dan ooit via beeldbellen, om de ander even wat moed in te spreken. En dan nog maar te zwijgen over alle prachtige initiatieven die opgezet worden om elkaar te helpen daar waar dat kan, wow!

 

Nog een paar prachtige voorbeelden:

De BIG registratie van verpleegkundigen is opeens niet meer zo belangrijk wanneer we alle hulp die we kunnen krijgen aan moeten nemen. En de AVG werd aan zijn laars gelapt toen mijn vriendin helemaal alleen naar de verloskundige moest (vanwege de regels) maar ik wel via videobellen erbij kon zijn……

Waarden zijn een goede drijfveer voor verandering, voor het doen wat op dat moment nodig is, wat je belangrijk vindt en goed voelt!

Wanneer je iemand wilt helpen bij het veranderen van gedrag, ga dan op zoek naar die waarden. Die waarden die hem / haar drijven om iets anders te gaan doen. Niet het gedrag zelf is hetgeen we op willen focussen, maar de reden achter het (alternatieve) gedrag.


Wanneer je weet waarom je iets doet,
heb je motivatie te pakken!

 

Andere waarden van mij zijn professionaliteit (lees: altijd goed werk leveren) en samenwerking (lees: mijn kennis er ervaring met MGV met jullie delen). Wat ik komende tijd dus ga doen is me verder verdiepen in de online mogelijkheden voor trainingen. Ik heb de eerste trainingen/ workshops al gegeven online en ga hier nog meer van doen. Inmiddels word ik er beter in en zie ik er de kracht ook van.

Ik ga daarnaast aan de slag met het maken van video’s en op zoek naar andere nieuwe goede online werkvormen. Dus houdt mijn website in de gaten 😉

Online trainen zal de fysieke bijeenkomsten nóóit vervangen, maar het kan wel een waardevolle aanvulling zijn en in deze tijden een prima start. Ik houd jullie op de hoogte van alle ontwikkelingen!

Voor nu, stay strong en zorg goed voor elkaar!

En natuurlijk extra dankbaarheid aan alle mensen die nu meer doen dan ooit, alle vitale beroepen en alle andere helden van deze tijd!!!

Wil je meer weten over de basistraining Motiverende Gespreksvoering?

Compliment of bekrachtiging?

 

Mijn complimenten!

“Ik vind het zo tof dat jullie mijn berichtjes nog steeds lezen, écht super fijn!” óf
“Jullie lezen mijn berichtjes nog steeds, jullie zijn nieuwsgierig en nemen deze informatie tot jullie. Hierdoor zullen jullie steeds meer kennis hebben van Motiverende Gespreksvoering.”

Welke is nu beter? En welke heeft nu het gewenste of meeste effect? Dat ‘gedoe’ over complimenten of bekrachtigingen… of zelfs bevestigingen… of affirmaties. Soms is het vooral verwarrend!

Tijd om hier even bij stil te staan.

Wat ze allemaal gemeen hebben is dat ze als doel hebben dat iemand in zijn/ haar kracht gezet wordt. Dat we ons lichtje laten schijnen op datgene wat we goed, mooi of waardevol aan de ander vinden. En datgene waarvan we willen dat men er meer van gaat doen.

Dit is de reden dat we het aandacht geven, want wat je aandacht geeft dat groeit.

Complimenten zijn natuurlijk fijn. Fijn om te geven en fijn om te krijgen. Hoewel niet iedereen even goed complimenten kan ontvangen.

Één van de redenen waarom complimenten soms lastig aan te nemen zijn, is omdat het niet gelijkwaardig is. De één vindt iets van de ander, omdat het iets positiefs is zullen we er niet altijd meteen tegen in gaan. Maar je voelt soms de ongelijkwaardigheid en de ongemakkelijkheid.

Bovendien zegt een compliment iets over degene die het geeft. Een compliment begint vaak met “Ik vind… “ (of dat kun je ervoor zetten). Bij MGV gaat het niet over mij, maar over de ander en willen we juist gelijkwaardig zijn. We willen juist die ánder in zijn/ haar kracht zetten in plaats van míjn mening/ oordeel geven.

Een bekrachtiging, ook wel bevestiging of affirmatie genoemd begint dan ook vaak met “je/ jullie”. Automatisch gaat het dan meteen over de ander en dus de kracht, kwaliteit, inzet van de ander. Tevens voeg je aan een bekrachtiging het effect voor de ander toe. Wanneer je het over iets van de ander hebt én over het effect, kan hij dit ook ‘meenemen’ naar andere situaties. Het is immers van hem.

In mijn voorbeeld is ‘…nieuwsgierig en hierdoor zullen jullie steeds meer kennis over MGV…’ dus een bekrachtiging die gericht is op de ander. Hopelijk motiveert dit jullie om nieuwsgierig te blijven en je te blijven verdiepen in MGV.

Wanneer je in je werk de ander kunt bekrachtigen op deze kwaliteiten die hij óok kan inzetten bij de gewenste verandering gaat hij hier meer van doen. Hierdoor zal het zelfvertrouwen vergroten en neemt de kans op verandering toe. Want iemand gaat pas veranderen wanneer hij dat wil, er klaar voor is én denkt dat hij het kan…

Oké, nog twee voorbeelden van een compliment vs een bekrachtiging:

  • Ik vind het echt knap van je dat je iedere dag studeert om die taal te leren. vs Je bent gedreven om die taal te leren, door je dagelijkse inzet zul je de taal snel eigen maken.
  • Ik vind het mooi van je dat je jezelf zo in balans houdt. vs Je kiest bewust wat echt belangrijk voor je is, hierdoor ben je goed in staat om balans te houden en alle ballen op een prettige manier in de lucht te houden.

Merk je het verschil?

 

Mag je nu dus nooit meer complimenten geven? Natuurlijk mag dat wel. Zeker als het vanuit je hart komt en goed bedoeld is. Máár als het je lukt om af en toe een compliment (iets van jou) om te buigen naar een bekrachtiging (iets van de ander) zal het effect voor de ander groter en blijvender zijn. En is de kans dat je bereikt wat je beoogd weer een stukje groter! Probeer het zelf maar eens uit, en ervaar het effect.

Veel plezier en succes met oefenen.

Wil je meer weten over de basistraining Motiverende Gespreksvoering

 

Het zweet moet op de juiste rug zitten

 

Wie is er aan het werk?

Vorige week trainde ik een groep docenten in Motiverende Gespreksvoering.

“Hoe zorg ik ervoor dat studenten zelf gemotiveerd raken om te leren en hoe zorg ik ervoor dat ze zelf hun best gaan doen?” “Hoe voorkom ik dat duwen en trekken om de ander in beweging proberen te krijgen?”

Dit waren de belangrijkste vragen van deze docenten. Herken je ze?

Heb jij ook wel eens dat het zweet op jouw rug staat, in plaats van op de rug van de ander?

Het betrof in dit geval een clubje mensen die zichzelf hebben aangemeld voor deze training, dus voor mij geen toepassing van MGV in het motiveren van mijn deelnemers deze groep 😉

Zij begeleiden diverse studenten in hun studieloopbaan. De gemotiveerde student, maar ook de studenten die de motivatie maar lastig vast kunnen houden.

We begonnen de training met de meetlat van belang en vertrouwen. Ik stelde ze als eerst de vraag hoe belangrijk ze het vinden om studenten te motiveren.

Er kwamen wisselende en interessante antwoorden. Want tja “wie zijn taak is het? Moet ík als docent iets doen of moeten de studenten ‘werken’. Zij willen dit toch?”

“Maar zij hebben ons als coach toch nodig in dit proces? Motivatie wisselt en wij zijn er om hen te ondersteunen in hun studie en dus die motivatie…”

Deze laatste dame stond op 9,5.

Mooi! Een interessant gesprek kwam er uit naar voren. En beiden hebben een punt.

 

Motiverende Gespreksvoering zegt hierover:

Motivatie staat niet vast, het is geen persoonlijkheidskenmerk. Motivatie kan per moment en per situatie verschillen en kan zowel extern als intern zijn.

(NB. Sergio van der Pluijm onderscheidt in zijn boek ook nog autonome motivatie. Datgene wat ik doe omdat ik het belangrijk vind, maar de handeling zelf niet per se. Bijvoorbeeld tandenpoetsen of de hond uitlaten in de regen.)

Motiverende Gespreksvoering zegt ook dat motivatie te beïnvloeden is in een gesprek. Zouden we daar niet in geloven, dan zou ik deze trainingen niet geven. Communicatie is invloed en je kunt dus zowel Demotiverende als Motiverende Gespreksvoering toepassen. 

 

Als docent, coach of manager ben je natuurlijk nooit verantwoordelijk voor het proces van de ander MAAR als je het mij vraagt ben je wel aangenomen om de ander in zijn proces te ondersteunen op een manier die hem /haar helpt richting zijn doel bijvoorbeeld een studie afmaken.

Dus tja de ander, in dit geval de student, moet zeker ‘werken’. Het zweet moet op de juiste rug zitten. Hij of zij heeft de antwoorden en gaat deze zoeken. En tegelijkertijd kun jij als docent (coach) dit proces op een constructieve manier begeleiden (oftewel gidsen) die voor beiden prettig is. Je kunt goede vragen stellen en rake reflecties geven, samenvatten op een goede manier en misschien een keer wat informatie of advies met toestemming geven.

Je wil dus niet trekken of duwen aan een levenloos paard, maar we willen de ander wel prikkelen om zijn eigen redenen tot verandering weer onder ogen te zien en de motivatie te vinden die hij of zij nodig heeft om zijn doelen te behalen.

Met deze wetenschap zijn we de middag in gegaan en hebben we gewerkt met alles wat hieraan bijdraagt.

 

Waar zit jouw drive om anderen te motiveren? En hoe doe je dat nu? Wat werkt? En wat zou je misschien anders willen proberen? Bij wie zit het zweet op de rug???

 

Wil je meer leren over Motiverende Gespreksvoering?